Kunsthal KAdE
25 september 2021 — 9 januari 2022
In het najaar van 2021 wordt het werk van kunstenaars Sadik Kwaish Alfraji en Natasja Kensmil in parallelle solotentoonstellingen getoond: ‘In Search of Lost Baghdad’ van Alfraji en ‘A Poison Tree’ van Kensmil. Kensmil was in Nederland al vaker te zien, maar nog niet met een dwarsdoorsnede uit haar gehele oeuvre. Alfraji heeft aan diverse internationale projecten meegedaan, maar had in Nederland na 2010 geen solotentoonstelling meer. Hij tekent in een expressieve stijl zijn herinneringen en associaties aan Irak en reflecteert hiermee ook op zijn eigen migratie. Kensmil schildert eigentijdse ‘historieschilderijen’ met (beladen) motieven die verdichte beeldverhalen vormen.
Het is voor het eerst dat zo’n uitgebreide dwarsdoorsnede uit het oeuvre van Natasja Kensmil in Nederland wordt getoond. Eerdere presentaties zoomden vooral in op individuele series. De verhalen die Kensmil met veel details en op grote doeken vertelt, grijpen terug op de collectieve en haar persoonlijke geschiedenis. Tegenstellingen als macht en onmacht, het aardse en het spirituele en geweld en opoffering lopen als een rode lijn door deze vertellingen heen.
De titel van de tentoonstelling ‘A Poison Tree’ refereert aan een gedicht van de Engelse dichter en kunstenaar William Blake (1757-1827). In het gedicht groeien onderdrukte gevoelens van boosheid uit tot een diepgewortelde haat die de vorm aanneemt van een boom waaraan een prachtige, maar giftige, appel groeit.
Vroege werken tot recente series
In Kunsthal KAdE is werk van Kensmil in de zalen van de bovenverdieping te zien, van de vroegste werken eind jaren negentig tot recente series. Een van die series is Martyrs Mirror, een serie zeefdrukken op zijde over de Wederdopers, een radicaal Christelijke beweging. Het werk is gebaseerd op een boek met dezelfde titel uit de zeventiende eeuw van Thieleman van Braght, over het martelaarschap binnen deze religieuze groepering. Een andere serie is Sleeping Beauty waarvoor Kensmil zich baseerde op victoriaanse doodsportretten van kinderen. Ze schildert ze in hun verinnerlijkte rust. In een catalogus van de Zuid-Afrikaanse galerie Stevenson zegt Kensmil hierover:
‘Ik geloof dat de ziel voortleeft in de portretten van doden. De geesten van de kinderen dwalen; ze proberen te ontsnappen aan hun gefaalde levens en te ontvluchten aan hun eenzaamheid. Ik verken het domein van de levenden dat overlapt met de geesten, de onderwereld…’
Natasja Kensmil heeft in ruim twintig jaar een oeuvre opgebouwd, waarin ze de geschiedenis als onlosmakelijk onderdeel van het heden presenteert. Motieven – vaak met een concrete historische of kunsthistorische bron als basis – liggen over elkaar heen of doemen op uit dikke lagen verf. Ogenschijnlijk in zwart-wit, maar eerder in blauwzwart of groenzwart met eindeloze grijstinten. Wat oogt als monochromie zit vol detail en nuance.
Natasja Kensmil wordt vertegenwoordigd door andriesse ~ eyck galerie, was al in diverse museale tentoonstellingen in Nederland te zien en had in 2013 een overzicht in de Royal Hibernian Academy in Dublin. Ze is momenteel te zien in de Amsterdam Museum-vleugel van de Hermitage met de tentoonstelling ‘Monument der Regentessen’ en vanaf 11 september in het Fries Museum met een nieuw werk voor hun tentoonstelling ‘Icons’. Bij de tentoonstelling in Kunsthal KAdE verschijnt een oeuvreboek uitgegeven door Alauda Publications en Kunsthal KAdE.
De tentoonstellingen zijn samengesteld door Robbert Roos, directeur van Kunsthal KAdE en Lara Stolwerk, projectmedewerker bij Kunsthal KAdE, in samenwerking met de kunstenaars.